Corets Decoratius

by - 12:11


Tinc molts armaris per casa pero n’hi ha uns, els de l’habitació principal, que són com una espècie de vestidor, per el que es tota una zona on només es veuen unes portes de dalt a baix. Al començament està bé tanta sobrietat pero a mida que van anar passant els dies trobava la zona en sí una mica tristona, bé, potser tristona no és la paraula pero no la veia com casa meva. Les dones segur que m’enteneu el que vull dir ;)

Així que vaig fer uns corets amb paper maché i els vaig forrar amb un paper per a decoupage de roses. Quan buscava papers de decoupage en vaig trobar mil, sobretot amb emprentes animals (algo tant de moda I que a mi no m’acaba de fer el pes) I de coloraines, però em va donar la sensació de que si posava algo  massa acolorit ens en cansariem aviat d’aquestes petites decoracions. Així que quan vaig veure un amb roses vaig trobar que aquest em perduraria uns quants molts d’anys (estic en una època que, quan compro o faig alguna cosa ja és pensant amb: I quan tingui 50 anys em podrà continuar agradant o ho robaré massa juvenil).

Tengo muchos armarios por casa pero hay unos, los de la habitación principal, que son como una espécie de vestidor, por lo que es toda una zona en dónde se ven solo unas puertas enromes de arriba a abajo. Al principio está bien tanta sobriedad pero a medida que fueron pasando los dias encontraba que la zona en sí era un poco triste, bueno, quizás triste no es la palabra pero no la veía como mi hogar. Las mujeres seguro que entendéis lo que quiero decir ;)

Así que hice unos corazoncitos con papel maché y los forré con un papel para decoupage de rosas. Cuando buscaba papeles de decoupage encontré mil, sobretodo con imprentas animales (algo tan de moda y que a mi no me termina de gustar) y de colorines, pero me dió la sensación que si ponía algo con demasiado colorido nos cansaríamos pronto de estas pequeñas decoraciones. Así que cuando encontré un papel con rosas creí que este me perduraría “unos cuantos muchos años” (estoy en una época en la que, cuando compro o hago alguna manualidad ya es pensando en: ¿Y cuando tenga 50 años me podrá seguir gustando o lo encontraré demasiado juvenil?).
En fi que, per a no fer-lo tot lliset i que quedés una mica menys nyonyo, vaig estripar el paper en mil bocins i després ho vaig anar enganxant sobre els corets. Així que el resultat ha estat uns corets on es veuen floretes si t’hi fixes.

A mi m’encanten, i a vosaltres?

En fin que, para no hacerlo lisito y que quedase un poco menos ñoño, rompí el papel en mil trocitos y luego lo fuí pegando sobre los corazones. Así que el resultado han sido unos corazones donde se ven las florecitas si te fijas.

A mi me encantan, ¿y a vosotros?

You May Also Like

0 comentaris

Follow @ptitatelier